یک کانال تلگرام هم درست کردهام که کمی راحتتر در آن مطلب مختلفی بگذارم. در مورد فیلم و کتاب و ...
این وبلاگ را بیشتر به آی تی اختصاص دادهام. اگر دوست داشتید عضو این کانال بشوید اینجا کلیک کنید. یا روی عکس زیر کلیک کنید. یا در خود تلگرام جستجو کنید alrzk2
شاید قبلاً دو بار توزیع لینوکسی اوپن سوزه را نصب کرده بودم. ولی هر بار بدون استفاده آن را پاک کرده بودم. الان چند روزی است که دوباره اوپن سوزه را نصب کردهام.
هیچوقت فکر نمیکردم بتوانم با zypper ارتباط خوبی برقرار کنم. ولی بعد از کار کردن با آن دیدم که zypper میتواند با dnf و yum رقابت کند. چون از نظر من dnf و yum از رقبای خود مثل apt و pacman راحتتر و قویتر هستند. opensuse یک توزیع مستقل لینوکس است که اصالت آلمانی دارد و تقریباً برای همه معماریهای مختلف طراحی شده است. و دسکتاپهای مختلف هم روی آن نصب میشود. گر چه موقع نصب kde plasma و gnome به عنوان دو دسکتاپ اصلی برای نصب پیشنهاد میشوند. نصاب اوپنسوزه در حد نصاب اوبونتو راحت و روان نیست ولی از فاجعه آناکوندای فدورا بسیار بسیار بهتر است. در زمان نوشتن این مطلب (6 دی ماه 1399) اوپنسوزه در رتبه 11 سایت دیستروواچ قرار دارد. اوپن سوزه به دو شکل منتشر میشود. leap و thumbleweed. نسخه leap که الان نسخه 15.2 آن در دسترس است، بنا را بر پایداری و نسخه thumbleweed بنا را بر به روز بودن گذاشته است. از این نظر میتوان آن را با آرچ مقایسه کرد.
خلاصه کلام اینکه در این چند روزه به شدت از ترکیب اوپنسوزه + kde plasma لذت بردهام.
گاهی لازم است که از یک اکانت سیپنل از طریق ssh بکاپ بگیریم. در این مطلب روش گرفتن بکاپ و ریستور کردن اکانتهای سیپنل از طریق ssh را با هم مرور میکنیم. بکاپی که در این روش گرفته میشود مشابه بکاپی است که خود سیپنل میگیرد. برای این کار باید وارد ssh بشویم و دستور زیر را بزنیم
/scripts/pkgacct username
در کد بالا به جای username اسم اکانت مورد نظر را باید وارد کرد. توجه داشته باشید در هر پوشهای باشیم بکاپ مورد در نظر در همان مسیر گرفته خواهد شد. حالا اگر بخواهیم بکاپی را که از قبل وجود دارد ریستور کنیم از دستور زیر استفاده میکنیم.
/scripts/restorepkg username
به جای usename اسم اکانت مورد نظر را باید وارد کنیم. برای ریستور کردن هم باید در همان پوشهای که فایل بکاپ قرار دارد باشیم.
من یک لپتاپ hp دارم که وقتی روی آن هر توزیعی از لینوکس را نصب میکنم با مشکل درایور وایفای روبرو میشوم. کارت شبکه وایرلس لپتاپ من realtek است. مدل 8723be . در نسخههای قدیمیتر توزیعهای مختلف که وایفای به صورت کامل غیرفعال بود. در نسخههای جدیدتر هم وایفای فعال است و شبکه وایرلس را هم میشناسد ولی چون آنتن آن بسیار ضعیف است در نتیجه فقط به صورت نصفه و نیمه نزدیکترین شبکه را میشناسد و به همین ضعف آنتن سرعت اینترنت هم در اکثر مواقع ضعیف است. برای حل این مشکل در مخازن دبیان درایور مخصوصی طراحی شده است که میتوان با نصب آن مشکل را حل کرد ولی در اوبونتو و مانجارو که من نصب کردهام درایور اختصاصی وجود ندارد. در نتیجه گیکهای گیتهابی درایور مخصوصی را نوشتهاند. اگر وایفای شما به شبکه وایرلس خودتان وصل میشود ولی آنتن آن ضعیف است و شبکههای دیگر را نمیشناسد قبل از نصب درایور گیتهابی اول این کاری که میگویم را انجام بدهید. این کار روی اوبونتو 18.04 جواب میدهد. یک ترمینال باز کنید و داخل آن بنویسید:
حالا چک کنید ببینید شبکههای وایرلس اطراف شما را شناخت یا نه. اگر نشناخت در ترمینال بزنید:
دوباره چک کنید. به احتمال قوی یکی از این دو کد باید باعث شود که قدرت سیگنال وایرلس شما افزایش یابد و شبکههای دیگر اطراف را هم بتوانید ببینید. اگر موفق شدید شبکههای دیگر را ببینید به سراغ مرحله بعد میرویم. در این مرحله در ترمینال مینویسیم:
کد بالا بستگی به این دارد که کدام یک از کدهای قبلی با ant_sel=2 یا ant_sel=1 جواب داده باشد.
اگر با روش بالا مشکل حل شد که چه بهتر ولی اگر حل نشد باید از درایور گیتهابی استفاده کنیم. برای استفاده باید گیت روی توزیع شما نصب باشد. اگر نیست با این کد گیت را نصب کنید:
دستور بالا برای اوبونتو است. برای توزیعهای دیگر دستورهای دیگری لازم است. حالا باید درایور مربوطه را گیت کنید.
حالا وارد دایرکتوری گیت شده میشویم.
و درایور مربوطه را بیلد میکنیم
و در مرحله آخر آن را نصب میکنیم.
حالا درایور را آنلود و لود میکنیم:
این کار به احتمال قریب به یقین درایور را نصب خواهد کرد. اگر یک درصد این اتفاق نیفتاد دوباره روش اول را امتحان کنید.
با این درایور مشکل وایرلس و بلوتوث realtek حل میشود. در ضمن در تمام دستورهای بالا به جای مدل rtl8723be میتوانید هر یک از مدلهای دیگر realtek را جایگزین کنید.
نکته: هر بار کرنل لینوکس شما آپدیت شد باید دوباره درایور را بیلد کنید
فرض کنیم که شما بر اساس کار و نیازتون باید به صورت مداوم به سرور یا سرورهای مختلفی به صورت ssh وصل بشید. یه فرض دیگه کنیم که شما هم مثل من از سیستم عامل لینوکس استفاده میکنید و هر بار دستور ssh رو توی ترمینال وارد میکنید و پسوورد رو وارد میکنید و باقی ماجرا. امروز میخوام شما رو با یه شرتکات آشنا کنم که فقط با تایپ یک حرف از طریق ssh به سرور مورد نظرتون وصل بشید.
ابزار مورد نیاز برای ایجاد شرتکات ssh
در اولین مرحله وارد ترمینال بشید و sshpass رو نصب کنید. در مورد نحوه نصبش توی توزیعهای مختلف توضیحی نمیدم. sshpass چی کار میکنه؟ sshpass باعث میشه شما هر بار مجبور نباشید پسوورد وارد کنید. در مرحله دوم باید توی ترمینال دستور زیر رو بزنید و فایل مربوطه رو باز کنید.
چون قول دادیم که فقط با یک حرف به سرور ssh وصل بشیم پس به عنوان مثال حرف a رو انتخاب میکنم تا هر وقت توی ترمینال حرف a رو زدیم و اینتر کردیم به سرورمون وصل بشیم. توی فایلی که باز کردیم این عبارت رو بنویسید.
به جای PASSWORD پسووردتون رو بنویسید. به جای USER یوزر خودتون رو بنویسید. مثلاً root. به جای IP هم که آی پی سرور رو بنویسید. اگر هم پورت ssh رو عوض کردید بعد از آی پی یه فاصله بندازید و بنویسید
با این روش حتی میتونید از port forwarding هم استفاده کنید که بهتره خودتون این قسمت رو آزمایش کنید. عمده استفاده من از اتصال به سرور ssh همین پورتفورواردینگه. :)
در مرحله آخر فایلی که ویرایش کردیم رو باید ریلود کنیم. پس یا دستور زیر رو بزنید یا سیستم رو ریستارت کنید.
تمام شد. از این به بعد هر وقت ترمینال رو باز کنید و حرف a رو بنویسید و اینتر کنید مستقیماً به سرور مورد نظرتون وصل میشید.
این چند روز اخیر روی لپتاپم توزیع لینوکسی deepin رو نصب کرده بودم. محیط دسکتاپ دیپین اسمش dde هست. به جز خود دیپین بعضی توزیعهای دیگه مثل آرچلینوکس هم dde رو در مخازنشون قرار دادن. توزیع مانجارو هم یک نسخه داره که روش dde نصبه. البته این توزیع کامیونیتیبیس هست و جزء نسخههای رسمی نیست. دیپین تمام پکیجهای خودش رو از دبیان میگیره ولی مخازن جداگانه و مخصوص خودش رو داره. در واقع دیپین رو میشه فرزند دبیان به شمار آورد.
تاریخچه
این توزیع در واقع یه توزیع چینیه. دیپین از سال 2004 به وجود اومد ولی از سال 2015 بود که به صورت عمومی به بنیاد لینوکس پیوست و الان نسخه 15.7 منتشر شده.
ویژگیها
نصب دیپین از چیزی که فکر میکنید خیلی راحتتره. در واقع من سادهترین اینستالر رو بین تمام توزیعهای لینوکس در دیپین دیدم. بسیار راحت و زیبا. بر عکس بعضی نصبکنندههایی که حسابی اذیت میکنن مثل آناکوندای فدورا. وقتی که دیپین نصب میشه خیلی از نرمافزارها همراه با سیستم عامل نصب میشن. بیشتر این نرمافزارها رایگان و بعضی هم پولی هستن. مثل استپاتیفای. بعضی برنامهها هم در دیپین به صورت پیشفرض نیست و نبودشون کمی عجیب به نظر میرسه. مثل LibreOffice. به جای LibreOffice برنامه WPS Office suite وجود داره. خب البته میدونیم که این برنامه با آفیس مایکروسافت سازگاری خوبی داره و اصلاً مشخصه طراحیش هم بر پایه آفیس مایکروسافت بوده. بعضی برنامههای دیپین هم مخصوص خودش هستن. مثلا ترمینال، استور، فایل منیجر، برنامه پخش موزیک و فیلم و …
طراحی
در یک کلام بگم که دیپین بسیار بسیار زیبا طراحی شده. محیط dde کاملاً چشمنواز و شیکه و یه چیزی بین ویندوز 10 و مک هست. نکته جالب در طراحیش اینه که گزینه تنظیمات به صورت یکپارچه در سمت راست قرار گرفته.
ایرادها
ایرادهایی که من دیدم در دیپین یکی اینه که برنامهها به شدت دیر آپدیت میشن. یعنی به عنوان مثال الان گوگل کروم نسخه 69.0.3497.100 هست. در حالیکه توی مخازن دیپین نسخه 68جدیدترین نسخه موجوده. یا مثلاً الان تلگرام دسکتاپ به روز شده در حالیکه نسخهای که روی دیپین هست هنوز mtproto رو ساپورت نمیکنه. بس که قدیمیه. این مهمترین دلیلی بود که بعد از چند روز تصمیم گرفتم دیپین رو پاک کنم. ایراد دوم دیپین سرعت کم آپدیتش هست. تعداد میرورها در مقایسه با توزیعهای معروف فوقالعاده کمه. میرور اصلی که توی چینه و میرورهای دیگه در نقاط دیگه دنیا. ولی سرعتشون خیلی کمتر از توزیعهای دیگهاس. الان اکثر توزیعهای معروف توی ایران هم میرور دارن در حالیکه نزدیکترین میرور به ما یه سروری در ترکیه بود. ضمن اینکه گزینهای برای انتخاب سریعترین سرور هم وجود نداره .
مزیتها
عیب او جمله بگفتی هنرش نیز بگو. اول اینکه بسیار زیباست. آیکونهای بسیار زیبایی داره. سریعه. نصبش راحته. با درایورهای کارت گرافیک amd و nvidia سازگاری خوبی داره.
در کل از نظر من برای یه مدت کوتاه خوبه ولی استفاده طولانیمدت؟ فکر نکنم. اگر خواستید امتحانش کنید از اینجا دانلود میشه کرد.